Stap 2: De Hogere Macht: help!
“Wij kwamen er toe te geloven dat een Macht groter dan wijzelf ons weer geestelijk gezond kon maken”.
Oei, dat was een lastige. Een macht groter dan mijzelf, dat klonk in mijn beleving wel erg veel naar religie. En daar had ik nou niet echte gezonde associaties bij… Ik was immers zelfverklaard atheïst, want als er een god zou bestaan zou er geen honger zijn in de wereld, of oorlog, of zou ik niet zo’n hopeloos leven hebben omdat alles en iedereen tegen mij was, toch?
Alweer zo’n lastig denkfoutje. “Wij kwamen er toe te geloven…” betekende niet wat ik dacht dat het betekende, namelijk dat ik zou moeten gaan ‘geloven’ om verder te komen in de stappen. Het betekent gewoon dat ‘Het best zo eens kan zijn dat…’. Niet meer en niet minder. En dat tweede gedeelte: “… een Macht groter dan wijzelf …”, tja… dat was wel degelijk de introductie van de Hogere Macht.
Kortom: daar werd het best wel eng voor mij. In de jaren dat mijn verslaving zich ontwikkelde was ik wel van mijn geloof gevallen, voor zover ik dat überhaupt al had. Waar ik stap 1 dan nog wel wilde accepteren – overigens pas na zo’n 25 jaar actieve verslaving – voelde ik veel weerstand bij deze tweede stap. Begrippen als sektarisch, hersenspoeling, bekeerdrift en weet ik wat gingen allemaal door mijn hoofd. Maar wie ‘A’ zegt moet ook ‘B’ zeggen, dus ik ging er mee aan de slag.
Na gesprekken met mijn counselor, en later met mijn sponsor en fellows, kwam ik er achter waar die ‘Macht groter dan wijzelf’ nu eigenlijk voor stond. Het bleek een metafoor. Een metafoor voor iets dat mij kon helpen in mijn herstel. Ja, als je gelovig bent is dat God, maar dat was voor mij een brug te ver. Na lang denken en vooral doorvragen kwam ik tot de conclusie dat die Hogere Macht drie criteria kende: het moest groter zijn dan mijzelf, moest altijd bereikbaar zijn en moest het beste met mij voor hebben.
Ik kwam er toen vrij snel achter dat dit voor mij de Fellowship was. Dat was helpend in mijn herstel en voldeed aan die criteria. Weer andere Fellows hadden hier andere oplossingen voor, maar voor mij werkte dit. Ik hoefde het niet meer alleen te doen (groter dan mijzelf), ik kon altijd naar een meeting, een fellow bellen, literatuur lezen (altijd bereikbaar) en ik kreeg steun en goede suggesties (beste met me voor hebben).
In de loop der jaren zijn hier wat meer spirituele zaken bijgekomen, maar deze keuze heeft me geholpen en me bewust gemaakt van het feit dat ik de strijd met mijn verslaving niet op eigen kracht kon winnen. Maar dat ik daar dus HULP bij nodig had. Stap 2 is voor mij nog het best te omschrijven als:
“Het kan best zo zijn dat er iets is dat me kan helpen om weer als een normaal mens te functioneren.”
Lees alle 12 Stappen van Leo
- Stap 1: Het fundament
- Stap 2: De Hogere Macht: help!
- Stap 3: ik geef de strijd op…
- Stap 4: Hoe ben ik eigenlijk geworden wie ik ben… ?
- Stap 5: De schaamte voorbij, ik erken wie ik ben
- Stap 6: Waarom zou ik mijn gedrag willen veranderen?
- Stap 7: Gedragsverandering, de actie
- Stap 8: Ben eens eerlijk; wat ging er nou precies verkeerd?
- Stap 9: Tijd om verantwoording af te leggen en puin te ruimen.
- Stap 10: Hoe ging het nu eigenlijk écht met mij vandaag?
- Stap 11: Wat geeft mijn leven eigenlijk zin, nu ik niet meer hoef te gebruiken?
- Stap 12: The endgame: continuïteit in mijn herstel en dat van anderen.
Leo van Berkom
Addiction Counselor
Leo is counselor voor onze cliënten, systemen en groepen. Hij verzorgt lectures, presentaties en voorlichting voor de ambulante en klinische behandelingen. Tevens ondersteunt hij met zijn expertise de nazorgtrajecten.