Stap 10: Hoe ging het nu eigenlijk écht met mij vandaag?
“Wij gingen door met het opmaken van een persoonlijke inventaris en wanneer wij fout waren, gaven we dat onmiddellijk toe.”
Zoals gezegd: stap 10 is een onderhoudsstap. Ik ben hiermee in contact gekomen in de kliniek waarbij ik aan het eind van de dag een ‘lijstje’ in moest vullen hoe een en ander die dag verlopen was. Hoe verliep m’n dag eigenlijk, wat waren mijn gevoelens, hoe ging ik om met mijn omgeving, waren er triggers / craving / zucht en waarom, had ik contact met mijn Higher Power (zie stap 2), waren er inzichten in mijn gedrag, vertoonde ik oud en/of nieuw gedrag, werkte ik aan mijn weekdoelen, et cetera, et cetera. Best wel een klus, alles bij elkaar. Zeker het eerste jaar van herstel.
In het begin deed ik mijn stap 10 puur en alleen omdat het bij het programma hoorde, vanuit stap 3 als het ware. Pas verderop in herstel zag ik de waarde hiervan. Gezonde mensen (daarmee bedoel ik natuurlijk niet ALLE mensen) sluiten hun dag ook af door terug te kijken en los te laten. Dat kan zijn na het eten, samen met partner en/of kinderen. Gewoon belangstelling tonen: hoe was je dag, liep het lekker of ben je nog ergens tegenaan gelopen, kunnen we dat oplossen. Beetje ‘Kleine huisje op de Prairie’ of – voor de fellows van mijn generatie – de dagafsluiting van meester G.B.J. Hiltermann. In mijn jeugd nog op één zender in zwart/wit. Beetje belegen allemaal, maar zeker nog bruikbaar. Want als je de dag goed afsluit, kun je de volgende dag met een schone lei beginnen.
En ook hier zat nog een handigheidje verborgen: Stap 10 is een geschreven stap. Dus niet in je hoofd de dag doornemen (want in je hoofd is het, zeker in vroeg herstel, niet pluis), maar opschrijven. Dat heeft een paar voordelen. Ten eerste is dat makkelijker om te delen met je sponsor, die dan feilloos oud gedrag kan blootleggen. Niet altijd even prettig, wel nuttig. Ten tweede: je kunt het nog eens teruglezen. Handig. Zeker als je denkt dat er weinig voortgang zit in je herstel. Even wat oude stappen 10 erbij pakken en tot de conclusie komen dat er in 2 maanden wel degelijk veel veranderd is. Ook na 15 jaar herstel pak ik er mijn oude stappen 10 nog wel eens bij die ik in de kliniek geschreven heb, puur en alleen om te constateren hoeveel er veranderd is in mijn leven en mijn denken. Of, als het even allemaal niet loopt, eens terugbladeren wat er nu eigenlijk precies aan de hand is, of je bepaalde patronen kunt ontdekken. Negen van de tien keer lukt dat dan ook. En gaat er iets mis: zet het gelijk recht en houd je rugzakje leeg.
Er zijn vele manieren om een stap 10 te doen. Vaak doe je dat in overleg met je sponsor, maar je doet het in eerste instantie voor jezelf. Kan in de vorm van een soort dagboek, een balans, of met losse punten zoals een dankbaarheidslijstje, werkpunten, gedrags- en gevoelsmonitoring. Kortom; Stap 10: eigenlijk zouden meer mensen dat moeten doen…
Stap 10 houdt me scherp en mijn rugzakje leeg, met andere woorden:
“Eind van de dag reflecteer ik op mijn functioneren als mens in herstel.”
Lees alle 12 Stappen van Leo
- Stap 1: Het fundament
- Stap 2: De Hogere Macht: help!
- Stap 3: ik geef de strijd op…
- Stap 4: Hoe ben ik eigenlijk geworden wie ik ben… ?
- Stap 5: De schaamte voorbij, ik erken wie ik ben
- Stap 6: Waarom zou ik mijn gedrag willen veranderen?
- Stap 7: Gedragsverandering, de actie
- Stap 8: Ben eens eerlijk; wat ging er nou precies verkeerd?
- Stap 9: Tijd om verantwoording af te leggen en puin te ruimen.
- Stap 10: Hoe ging het nu eigenlijk écht met mij vandaag?
- Stap 11: Wat geeft mijn leven eigenlijk zin, nu ik niet meer hoef te gebruiken?
- Stap 12: The endgame: continuïteit in mijn herstel en dat van anderen.
Leo van Berkom
Addiction Counselor
Leo is counselor voor onze cliënten, systemen en groepen. Hij verzorgt lectures, presentaties en voorlichting voor de ambulante en klinische behandelingen. Tevens ondersteunt hij met zijn expertise de nazorgtrajecten.