Partner van alcoholverslaafde

Peter, partner van Daphne

Ik ontmoette Daphne veertien jaar geleden in een café in Amsterdam. Het klikte meteen. We wisselden nummers uit en na drie weken stuurde ik haar een berichtje. We moeten er nog steeds om lachen; ik was aardig onder de indruk en zij wist in eerste instantie niet ‘welke Peter’ ik was! Ik vroeg haar uit eten, en zo gezegd, zo gedaan. We hadden allebei een aardige rugzak en we vonden veel steun bij elkaar. Daphne deelde stukje bij beetje haar verhaal, en dat was niet niks. Haar verleden is behoorlijk heftig. Ik wist al wel dat ze ergens mee vocht en ik heb vanaf het begin gezegd: je mag me alles vertellen. In België zeggen we “wat je opkropt, daar ga je dood aan”, oftewel: je moet wel je mond open doen. Daphne gebruikte van alles en nog wat om maar niet te hoeven voelen.

Ik wist wel dat ze drugs en alcohol gebruikte. Ik hield me een beetje van de domme om haar niet teveel op haar huid te zitten, maar ik zag het. Ik ben zelf meerdere malen op mijn bek gegaan en heb genoeg levenservaring. Ik heb een jarenlange periode gehad waarin ik als DJ in een club werkte en van donderdag tot en met maandag sterke drank dronk. De overige dagen was ik net een zombie en ik omzeilde alle vragen. Ik zag dus de symptomen en herkende ze ook, ondanks dat ik zelf nooit verslaafd ben geweest.

Dit is het verhaal van Peter, partner van Daphne.
Haar verhaal kun je hier lezen.

Ze maakte zichzelf kapot

Op een gegeven moment ging de wijn er thuis in pakken doorheen. Ik dronk zelf ook wel, en ik had dus het gevoel dat ik haar niks kon verwijten. Later bleek echter dat ik niet alles zag, zeker niet wat er overdag gebeurde want dan was ik aan het werk. Toen kwam ineens het besef: er wordt ook overdag gedronken. Er wordt gesjoemeld. Daphne haalde zelf wijn en vulde alles aan. Ik miste vaak flessen drank. We hadden geregeld ruzie, om de meest onbenullige dingen. Dan ging ze tekeer, tieren: de typische beerput die iemand die goed doorgedronken heeft kan opentrekken. Ze was nog maar een schim van wie ze was en maakte zichzelf, en indirect ons gezin, kapot.

Uiteindelijk werd ze vanwege cystes opgenomen in het ziekenhuis. Daarna was het hek pas echt van de dam, wat betreft alcoholgebruik. Op een zaterdag ging ik winkelen met de kids, en toen we thuis kwamen was Daphne dronken en zag ik het volle glas. Er knakte iets in mij en de maat was vol. Ik stelde haar een ultimatum. Ik zei ook, ‘je hoeft het niet alleen te doen, maar je moet jezelf laten opnemen’. Ze was volledig in paniek, bang dat ik bij haar weg zou gaan, en ik beloofde haar dat we er doorheen zouden komen. Daphne belde SolutionS en mocht op intake komen.

Familieprogramma: je bent niet de enige

Ik had mijn handen vol aan alles, de periode dat ze in de kliniek zat. Ik zorgde voor de kinderen, het huishouden, ik werkte, en ik had een behoorlijke klap gekregen van alle ellende die we voor onze kiezen hadden gekregen. Vlak voor ze thuis kwam heb ik alles weggegooid; mijn eigen sigaretten en alle alcohol. Ik heb daarna ook niks meer gerookt en gedronken.

Het familieprogramma heeft enorm geholpen. Als je al die verhalen hoort en ziet, dan voel je je zoveel minder alleen. Je weet wel dat je niet de enige bent, maar daar wordt alles beaamd en bevestigd. En alle verhalen komen op hetzelfde neer, hoe verschillend ze in detail ook zijn. Het is goed dat er bij SolutionS echt aandacht wordt besteed aan naasten. Je moet zelf ook leren. Je hoopt zo dat jouw geliefde het besef heeft dat ze nooit meer mag drinken. Het is allemaal zo onzeker. Ik hoop dat het niet gebeurt, nooit meer, maar toch houd ik soms nog steeds – haast automatisch – mijn hart vast.

Het leven na SolutionS

Ik vertel dit verhaal omdat ik anderen wil helpen. Iedereen moet zelf weten wat hij doet, maar ik kan wel zorgen dat mensen goed geïnformeerd zijn. Door onze verhalen samen te vertellen, hoop ik een leidraad te bieden. Verslaving is hardnekkig. Jouw naaste kan er niks aan doen dat hij of zij ziek is. Als je van elkaar houdt, moet je door de muur heen. Je moet back-up kunnen zijn en kunt iemand niet aan een touwtje laten bungelen, want dan komt het sowieso niet goed. Tegelijkertijd moet je natuurlijk jouw eigen grenzen bewaken, en ik kan me daarom voorstellen dat het voor sommige naasten niet vol te houden is.

De mensen die in behandeling gaan en zich vol inzetten om niet terug te vallen, veranderen echt -lichamelijk en mentaal. Het is een hele evolutie. Van vastzitten in het verleden en in negatieve spiralen gedreven worden door angsten en verslaving, gaan ze naar ‘just for today’. Ze zien en hebben weer toekomst. Ik ben dankbaar dat de Daphne die ik heb leren kennen er weer is, en zelfs beter: helemaal clean. Ze is nu iemand met wie je door kunt, vooruit kunt kijken. Het vechten tegen iets dat ik niet kon winnen, is gestopt. De torenhoge muur waar ik niet doorheen kon komen, steeds verder afgebroken. Ook de echte, oprechte aandacht voor de kinderen is terug. In haar gebruik zat Daphne er gewoon ‘bij’, aan tafel. De kids hadden weinig aan haar. Ons gezin voelt nu pas echt compleet!

Peter, partner van Daphne
Lees het verhaal van Daphne

 


 

Heb jij hulp nodig? Bel, chat of e-mail ons!

Tel: 033 – 204 85 50
E-mail: info@solutions-center.nl
Chat: Rechtsonder de website als we online zijn zichtbaar. De chat is altijd anoniem.

Foto door Trung Nguyen via Pexels

 

Stel vrijblijvend jouw vraag

  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.