Legalisering van drugs: waarom het niet werkt
Hoeveel effect heeft het verbieden van drugs gehad? Wat duidelijk is, is dat een groot aantal verslaafden al dan niet behandeld wordt, en dat er daarnaast velen opgepakt en opgesloten zijn. Bovendien veroorzaakt de illegale drugswereld een hoop leed, geweld en criminaliteit. Dit kost de gemeenschap een vermogen – zowel aan tijd als aan financiën. Kan legalisering ervoor zorgen dat drugsgebruik wordt verminderd? Het gebruik neemt daardoor ongetwijfeld toe, maar de overheid kan er dan wel voor zorgen dat de ergste gevallen van misbruik onder de duim gehouden worden; door misleidende marketing aan te pakken, hoge prijzen te hanteren en daarmee de toegankelijkheid te verlagen.
Aan de andere kant is productie en verkoop van drugs onderhevig aan een fenomeen dat ‘balloon effect’ wordt genoemd: door aan de ene kant van de ballon te knijpen verplaatst de lucht zich naar de andere kant. Oftewel: wet- en regelgeving die drukt op productie en verkoop in het ene gebied, duwt het simpelweg naar een ander gebied. En wanneer er moeite wordt gedaan om productie in dat nieuwe gebied te elimineren, dan verschuift die productie simpelweg weer terug naar het gebied van herkomst. Dat proces gaat door zolang er individuën bereid zijn gevangenisstraf te riskeren voor economische winst.
Het horrorvoorbeeld van de Amerikaanse opioïde epidemie
De oxycodoncrisis in Amerika laat goed zien waarom het legaliseren van drugs niks doet aan de verslaving. Het probleem gaat al terug tot de jaren negentig. Onder invloed van marketingcampagnes van farmaceutische bedrijven begonnen artsen in de VS op grote schaal zware pijnstillers voor te schrijven. In hun campagnes bagatelliseren de bedrijven het verslavingseffect. Zo ontstond onder artsen in de Verenigde Staten, veel meer dan in Europese landen, de cultuur om opiaten voor te schrijven. De overheid reageerde hier traag op: waar de oorlog begon in 1996, met de geboorte van Purdue Pharma’s OxyContin, werden er pas in 2014 zwaardere maatregelen genomen door de Drug Enforcement Administration. In 2016 werd vervolgens pas een wet op dit gebied aangenomen. Het kwaad was toen al geschied. De opioïde epidemie is vele malen dodelijker dan welke andere drugs ook in de geschiedenis van Amerika; meer dan crack, meth en andere heroïne epidemieën.
Oxycodonverslaving
Oxycodon is ook bij ons veel in het nieuws, vanwege een gestegen aantal oxycodonverslavingen. Het middel is een opiaat, wat betekent dat het in dezelfde groep valt als morfine en heroïne. Kortom: een medicijn waaraan het risico van verslaving zit gekleefd, en waarmee voorzichtig omgegaan dient te worden.
Jacob Verheij, verslavingsarts bij SolutionS: “Er spelen vele factoren in dit soort trajecten. De huisarts de schuld van een verslaving geven is te kort door de bocht. Wel is er meer aandacht nodig voor dit thema, zeker met het oog op mogelijke legalisering. Pijnstilling als Oxycodon wordt al jaren met goed resultaat toegepast, bijvoorbeeld door chirurgen na een ingreep en op pijnpoli’s. Vaak ontbreekt het echter aan een goed afbouwplan in de periode na de medische begeleiding. Bij Oxycodon bouw je tolerantie op, wat betekent dat je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te krijgen, en wat ervoor zorgt dat patiënten het middel ook blijven gebruiken nadat de bron van de pijn al min of meer genezen is. In sommige gevallen kunnen er andere redenen ontstaan om te blijven gebruiken. Zeker bij patiënten met een verslavingsverleden is die kans aanzienlijk. De patiënt heeft hier echter zelf ook een verantwoordelijkheid; in het vermelden van (verslavings)problemen en het verantwoord omgaan met medicijnen. Een cliënt met doseringsproblemen vertelt dit niet altijd open en eerlijk, wat het de huisarts niet makkelijker maakt. Bovendien is verslavingsproblematiek nog niet overal even duidelijk. Er zijn ook andere middelen die ingezet kunnen worden en die geen verslavend effect hebben. Wij pleiten voor collegiaal overleg en een actieve informatie-uitwisseling tussen verslavingsexperts en huisartsen, om voorbeelden als Oxycodonverslaving te voorkomen.”
Zijn opioïden wel zo effectief?
Er is geen bewijs dat opioïden effectief zijn bij chronische pijn. Sterker nog, er komt steeds meer bewijs dat het tegendeel onderschrijft. “Wij zien veel patiënten met een zogenaamd opiaatontwenningssyndroom en soms zelfs met een omgekeerd effect”, aldus Verheij. “In dat geval neemt de pijn juist toe bij het verhogen van de dosis. Dit is ook erg lastig voor een huisarts, die vaak ook erg ongelukkig is met de vaak hoge doseringen die hij uitschrijft. We noemen dit ‘verlegenheidsrecepten’, die over een periode van soms wel tien jaar naar een tienvoudige dosis kunnen stijgen. Op onze detox kunnen we dit proces vaak wel omkeren, maar niet altijd. Er kan een onbehandelbare restpijn blijven bestaan, vooral bij patiënten met een echt medisch pijnsyndroom zoals hernia’s aan de rug. En dan is er nog de verslaving zelf die ook een intensieve behandeling nodig maakt. Dit bieden we aansluitend aan de detoxificatie.”
Verder lezen over medicijnverslaving
Vragen? Of vermoed je een verslaving? Neem vrijblijvend contact met ons!
Bel: 033 – 204 85 50
E-mail: info@solutions-center.nl
Intakeformulier: intakegesprek aanvragen