Eetstoornis en verslaafd aan cocaïne en alcohol. Richa, 22 jaar.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik op mijn 22ste al de kans heb gekregen om mijn leven te veranderen. Eigenlijk was ik altijd al in staat om voor de buitenwereld een mooi plaatje van mijzelf weer te geven. Ik heb een hele liefdevolle familie, heb een goede jeugd gehad, op school ging het mij makkelijk af en ik had al snel een goed betaalde baan toen ik afgestudeerd was. Ik had alles goed onder controle, dacht ik.
Maar wat bijna niemand wist, was dat ik al vanaf mijn 15de obsessief eetgedrag vertoonde. Ik was ervan overtuigd dat ik niet geaccepteerd zou worden als ik te zwaar was. Vanaf mijn 20ste ging ik met criminelen om en respecteerde ik mijn seksuele waarden totaal niet. Ik was bang om afgewezen te worden, bang om er niet bij te horen, bang om niet goed genoeg te zijn. Ik zocht bevestiging in anderen, omdat ik die bij mijzelf niet kon vinden. Voor de buitenwereld bleef ik gewoon de gezellige Richa die er altijd op en top uitzag en altijd vrolijk was. Toen ik op mijn 21ste begon met werken, nam ik al snel een vlucht in cocaïne. Nadat ik het een keer geprobeerd had, was ik eigenlijk direct verslaafd.
Ik kon ongelooflijk veel werken en daarnaast volop feesten in het weekend. Om de lange dagen vol te houden en de stress te verzachten begon ik ook op mijn werk te gebruiken. Mijn alcoholinname verviervoudigde zich op een gegeven moment. Na drie flessen wijn en een paar gram cocaïne genuttigd te hebben, stapte ik nog gerust achter het stuur. Het vreemde was dat ik het eigenlijk normaal vond. Al mijn grenzen vervaagden, maar ik vertikte het om de alcohol en de coke er de schuld van te geven. Dit waren mijn “vrienden” die mijn rotgevoel zo ontzettend goed konden onderdrukken. Ze haalden mijn honger weg, zodat het niet echt nodig was om te eten. Ze hielpen mij met het creëren van mijn eigen fantasiewereld, mijn eigen waarheid. Dit had overigens niets meer te maken met de realiteit. Het was één grote leugen waar ik zelf in was gaan geloven. Mijn wereldje was in een jaar tijd heel klein geworden. Ik had geen interesse meer in mijn werk, vrienden of toekomst. Het enige waar ik nog voor leefde was het weekend. Het weekend waarin ik mezelf kon verdoven met cocaïne en alcohol.
Mijn broertje en zusjes wisten van mijn gebruik en zij leden ontzettend onder mijn leugens en alle beloftes die ik deed om te stoppen. Ik heb toen alles opgebiecht aan mijn moeder. Die heeft een afspraak bij SolutionS gemaakt en een week later zat ik in het vliegtuig op weg naar de kliniek in Zuid-Afrika. Ik liet alles achter, inclusief mijn oude destructieve leven.
Bij SolutionS werkte ik via het 12 Stappen Model aan mijn herstel. De basis van het programma is simpel: gewilligheid, openheid en eerlijkheid is het enige wat nodig was. Toch had ik daar in het begin ontzettend veel moeite mee. Ik was ervan overtuigd dat ik mijn leven altijd tot in de puntjes kon controleren, maar dat was precies hetgeen ik in de kliniek moest loslaten. Ze vertelden me dat ik mijn hele leven moest veranderen en dingen anders moest doen. In het begin was ik ontzettend defensief. Ik dacht weer dat ik het op mijn eigen manier kon doen. Ik vond het zo eng om mijn wil over te geven, maar na drie weken nam ik de sprong van vertrouwen en begon de suggesties van de counselors op te volgen. Ik moest mijn masker van perfectie loslaten. Dat klinkt simpel maar voor mij was dat mijn identiteit geworden. Ik heb de moed om te veranderen moeten halen uit iets wat groter is dan mijzelf.
Vanaf die eerste keer dat ik me overgaf is de realiteit langzaam zichtbaar geworden. Herinneringen die mij pijn deden begonnen terug te komen. Ik kreeg mijn gevoelens terug en realiseerde mij wat ik mezelf en anderen had aangedaan. Tijdens mijn verblijf moest ik mij vele malen buiten mijn comfortzones begeven. Dingen doen die ik heel eng vond. Mensen confronteren, ‘nee’ zeggen en voor mezelf opkomen. Ik begon te ontdekken dat er wel degelijk een waardevol persoon achter die gekunstelde perfecte buitenkant zat.
In de kliniek in Zuid-Afrika heb ik het begin gemaakt van een heel nieuw leven. Ik zie weer een toekomst en ik zie weer mogelijkheden waar ik blind voor was geworden. Ik weet nu dat er ongelooflijk veel meer is om voor te leven dan alleen de bar, werk, alcohol en drugs. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit op zo’n jonge leeftijd al heb mogen ervaren. Ik ben er nog lang niet, ik zal mijn hele leven hieraan moeten werken. Ik heb een ziekte die verslaving heet en dat zal nooit meer overgaan. Ik heb alleen een manier gevonden om daar mee te kunnen leven. Ik weet nu dat die manier van leven mij veel meer gaat brengen dan alleen clean blijven. Ik hoop dat er nog veel mensen zullen volgen die hetzelfde kunnen gaan ervaren. Het besluit om dit programma van SolutionS te gaan volgen is het grootste cadeau van mijn leven geweest.