Afscheidsbrief: Beste Mijn Verslaving
Dit is mijn afscheidsbrief aan jou. Ik heb mijn relatie met jou beëindigd op mijn 42ste verjaardag. Ik ben dankbaar dat ik dit nu kan vieren zonder jou, elk jaar dat komen gaat.
Je hebt je jaren lang voorgedaan als mijn allerbeste vriend en brak mij daarbij, beetje bij beetje, af. Ik heb me al die tijd door jou laten inpalmen en voorliegen. Je was de grootste verleider die ik kende, je liet me kansloos. Je kwam vermomd als het grootste plezier en de fijnste ontspanning, en ik genoot van je. Ik zag je enge kanten, het egoïsme, de valse geborgenheid, de pijn, de schade, maar toch liet je me denken dat ik juist jou nodig had. Je ontpopte tot een strenge en manipulerende meester, en ik werd een volgzame slaaf. Je werd steeds erger. Mijn momenten van spijt en schaamte werden groter en kwamen vaker, door wat je met me deed. Ik wilde je verlaten, maar je overtuigde me dat dat nog erger zou zijn. Ik dacht dat ik je dan misschien wel wat minder en korter kon zien, maar dat vond je ook niet goed.
Op de laatste dag van onze relatie liet je me voor de laatste keer ontsporen. Ik voelde vriendschap en liefde op mijn verjaardag en je sloeg me genadeloos neer. Na alles wat ik geprobeerd had stond ik machteloos, tegenover jou, Mijn Verslaving. Ik zag geen andere mogelijkheid meer dan overgave. Die reddeloosheid zie ik nu als mijn ultieme verjaardagskado. Het was het begin van erkenning van een macht die groter is dan mijn eigenwijze zelf. Nu kon ik externe hulp echt aanvaarden, de ongelijke strijd met jou eindigde daar.
Je bent nu ontmaskerd, naar buiten gedreven, en verslagen door het toelaten van een macht die groter is dan ik, met een kracht die sterker is dan ik. De liefde en inzichten van mijn vrouw en dochter, mijn ouders, familieleden en vrienden, en van de fellows en counselors zijn samengekomen en verbonden met mij. Tegen die verbonden hogere macht sta jij machteloos. Die zal ik koesteren, ik zal er verder mee leren omgaan en verder laten groeien, en voor de rest van mijn leven blijven oproepen en volgen. Je zult vast nog een paar keer op mijn deur kloppen, ik verwacht je en zal hulp inroepen: je komt er niet in.
Dag, Mijn Verslaving. Vergeten doe ik je nooit, je laat nare patronen achter die niet snel uitwisbaar zijn. Het herstel zal nog veel tijd, ontwarring, pijn, en energie kosten. Maar elke dag mag ik nu stilstaan en dankbaar zijn voor mijn vrijheid, vrij van jou.