Gedicht: Lieve zoon

Het begint gezellig coke snuiven met maten,
Voor je het door hebt kun je het niet meer laten.
Zonder dat je het door hebt sluipt het erin,
Maar toch is dat nog maar het begin.
Met de dag wordt het gebruik erger,
En begint steeds meer van je te vergen.
Het gebruik wordt met de dag meer,
Dus de volgende dag pakken we gewoon weer.
Dag in dag uit steeds meer gebruik, wat maakt het uit,
Val er toch niemand mee lastig dat is mijn besluit.
Je ziet zelf niet meer in wat het met je omgeving doet,
Dat maakt je ook niet meer uit want mister slik zegt het moet.
Je lichaam geeft op een bepaald moment op,
Eetlust weg, je valt af en je darmen van streek dus je lichaam zegt ook al stop.
Je moet je zelf dus echt gaan overgeven,
Anders ga je het niet overleven.
Een goede keus is een opname in een kliniek,
Maar is dat wat ik wil krijg ik geen kritiek.
Zet dan toch maar door,
En geef aan negativiteit geen gehoor.
Het wordt een harde confrontatie geloof mij,
Maar achteraf ben je blij.
Je omgeving heeft erg veel pijn gehad dat ga je zeker inzien,
Geloof mij dat gaat jou dan ook veel pijn doen met veel emotie en denk niet misschien.
Het zou allemaal zeker niet makkelijk zijn,
Maar het is het allemaal waard en dat is echt heel fijn.
Dus stroop omhoog de mouwen.
Zodat je weer van jezelf kan gaan houden.

Liefs je moeder